Στις 17 η Βουλή δεν ψηφίζει Πρόεδρο

του Ανδρέα Ζαφείρη

Η εικόνα του 95χρονου Κ. Μητσοτάκη, να κάνει δήλωση για την ανάγκη εκλογής Προέδρου και εξάντληση της θητείας της κυβέρνησης, 50 χρόνια μετά την αποστασία, ξεπερνάει και τους χειρότερους εφιάλτες του Γκυ Ντεμπόρ.

Στις 17 Δεκεμβρίου η βουλή δε ψηφίζει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ψηφίζει ναι ή όχι σε ένα νέο μνημόνιο. Και ψηφίζει ναι ή όχι στην Συνταγματική Αναθεώρηση. Αυτή είναι η πραγματικότητα.

Είναι φανερό ότι η επίσπευση της διαδικασίας εκλογής έγινε σε συνεννόηση με τους εταίρους, πριν τη δημοσιοποίηση της συμφωνίας με την τρόικα και το νέο μνημόνιο, το οποίο έχει ήδη συμφωνηθεί. Στοιχεία του έχουν ήδη διαρρεύσει στο e-mail της κυβέρνησης προς τη τρόικα, για τα μέτρα κάλυψης του δημοσιονομικού κενού των 2,5 δις.

Μείωση και πάγωμα των συντάξεων, αλλαγές στο ασφαλιστικό, αλλαγές στο ΦΠΑ, ...
νέο μισθολόγιο στο Δημόσιο θα είναι ο βασικός κορμός του νέου Μνημονίου. Μέτρα που θα αποτελέσουν τη χαριστική βολή στην ελληνική κοινωνία.

Σε μια χώρα που τα τελευταία χρόνια ο κοινωνικός ιστός δε διατηρείται από το ανύπαρκτο κράτος Πρόνοιας, αλλά από το κοινωνικό δίχτυ των συντάξεων, η μείωσή τους (και μάλιστα στα όρια που προβλέπει η τρόικα) δε θα σημάνει απλά ότι εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχοι θα οδηγηθούν στα όρια της επιβίωσης. Θα σημάνει επίσης ότι το 60%ανεργίας στους νέους, που τώρα «κρύβεται κάτω από το χαλί» θα μετατραπεί σε πραγματικό κοινωνικό εφιάλτη.

Σε μια χώρα που η μικρομεσαία οικονομία ήδη βρίσκεται σε κώμα, η αύξηση του ΦΠΑ και το νέο μισθολόγιο στο Δημόσιο δε θα σημάνουν απλά τον οριστικό Θάνατο του Εμποράκου, αλλά την εκτίναξη της ανεργίας σε επίπεδα 1929.

Και για αυτό το αμέσως επόμενο βήμα θα είναι η Συνταγματική Αναθεώρηση. Μια αναθεώρηση όπου η κατάργηση του άρθρου 16 και η ίδρυση Ιδιωτικών Πανεπιστημίων θα αποτελεί πιθανά τη πιο ανώδυνη πτυχή του. Μια Αναθεώρηση όπου, με δέσμη μέτρων, θα προβλέπεται η ακόμη πιο αντιδραστική θωράκιση του καθεστώτος απέναντι στον «εχθρό λαό».

Η Αριστερά, ενιαία και συμπορευόμενη, οφείλει άμεσα να απευθυνθεί μαζικά και ανοιχτά στο λαό. Να του εξηγήσει τι σημαίνει η Προεδρική εκλογή. Να ζητήσει από το λαό μια νέα 12^η του Φλεβάρη. Να μεταφέρει τη σύγκρουση στο δικό της προνομιακό επίπεδο. Σε αυτό του κινήματος.

Γιατί αλλιώς ο Νίκος Ρωμανός θα είναι το πρώτο θύμα μιας βαρβαρότητας που δε θα τελειώσει ούτε το καλοκαίρι του 2016. Και το Ουκρανικό υβρίδιο, της σύμπλευσης νεοφιελευθερισμού και φασισμού,θα βρει και δεύτερη χώρα να ριζώσει.

από το «iskra.gr»