του Όθωνα Κουμαρέλλα
Βρωμάει και ζέχνει.
Δεν μας έφταναν όλα τα κακά που έπεσαν επάνω στο κεφάλι μας τα τελευταία χρόνια, σαν τις πληγές του Φαραώ, με τους 1,5 εκατομμύρια ανέργους, τη φτώχεια, την ανασφάλεια, το θάνατο και τον ανδραποδισμό ενός ολόκληρου λαού. Με τις ατέλειωτες ουρές στις τράπεζες για να εισπράξουν, οι ανήμποροι την «ελεήμονα» βοήθεια που αποκαλείται ακόμα «σύνταξη», για να κατατεθεί μετά ολόκληρη πίσω στις τράπεζες και την εφορία. Δεν μας έφτανε η κατάσταση στα σχολεία, ούτε στα νοσοκομεία. Δεν μας έφταναν τα συσσίτια που τάζουνε, για να μας δείξουν το μέλλον που περιμένει αυτούς που αντέχουν ακόμα και βαυκαλίζονται, ότι μπορεί και να τη γλύτωσαν. Δεν μας έφτανε το γενικό ξεπούλημα. Και όχι μόνο της περιουσίας δημόσιας και ιδιωτικής. Αλλά κάθε αρχής, κάθε ανθρώπινης αξίας, της λογικής της ίδιας.
Ήρθαν να μας δείξουν, ότι είμαστε ανάξιοι και του τελευταίου σεβασμού. Μπροστά στα μάτια μας. Ξεδιάντροπα. Όλη η χυδαιότητα του καθεστώτος αναβλύζει τώρα. Καρφάκι δεν...
τους καίγεται, ότι τους πήραμε είδηση. Ακόμα κι αυτό χρησιμοποιούν για να μας καθηλώσουν. Επιδεικνύουν με καμάρι την αναλγησία τους. «Ναι τα παίρνουμε, όπως λάχει και για ό,τι λάχει!». Αρκεί να συνεχίσουν να τα παίρνουνε χοντρά! Αυτό τους κόφτει και είναι το μόνο. Διψασμένοι για χρήμα και εξουσία. Όλα τα άλλα είναι ένα καλοστημένο θέατρο, για να γελάνε μαζί μας. Κι όμως το μπορούν ακόμη και αυτό, πατώντας επάνω σε αυτούς, που κατάφεραν να τους κάνουν ανήμπορους να αντισταθούν. Πατώντας στα «πτώματα», που αποκαλούν «πολίτες», ικανούς μόνο για θυσίες και ατέλειωτους εξευτελισμούς.
τους καίγεται, ότι τους πήραμε είδηση. Ακόμα κι αυτό χρησιμοποιούν για να μας καθηλώσουν. Επιδεικνύουν με καμάρι την αναλγησία τους. «Ναι τα παίρνουμε, όπως λάχει και για ό,τι λάχει!». Αρκεί να συνεχίσουν να τα παίρνουνε χοντρά! Αυτό τους κόφτει και είναι το μόνο. Διψασμένοι για χρήμα και εξουσία. Όλα τα άλλα είναι ένα καλοστημένο θέατρο, για να γελάνε μαζί μας. Κι όμως το μπορούν ακόμη και αυτό, πατώντας επάνω σε αυτούς, που κατάφεραν να τους κάνουν ανήμπορους να αντισταθούν. Πατώντας στα «πτώματα», που αποκαλούν «πολίτες», ικανούς μόνο για θυσίες και ατέλειωτους εξευτελισμούς.
Εργολάβοι, πολιτευτάδες, δικαστές και τραπεζίτες κάνουν εμετό πάνω στα μούτρα μας! Γιατί δεν είναι τίποτα άλλο από εμετός και ψωλοχύματα αυτό που χύνουν πάνω μας από το «κοινοβούλιό» τους και τα κανάλια τους, τις «ανεξάρτητες» αρχές τους και τη ψευτοδικαιοσύνη τους. Με τους πραίτορες έτοιμους να ορμήσουν σε όποιον τολμήσει να βγάλει το κεφάλι έξω από το βούρκο. Ούτε μια ανάσα….
Σαμαράδες και βενιζέλοι, μπαλτάκοι και αδώνιδες, χαϊκάληδες και αποστολόπουλοι, ντογιάκηδες και βούλτεψες, στουρνάρηδες και χαρδουβέληδες, κουβέληδες και ψαριανοί, ένα ατέλειωτο κουβάρι κοπρολάγνων καλικάντζαρων. Σατανάδες όλοι τους, που παριστάνουν τις παρθένες φορώντας το "στριγκάκι" της «σωτηρίας της πατρίδας», σε μια παρτούζα ανωμαλίας, πρώτα ηθικής και μετά πολιτικής.
Ξεπουλήσαν την Πατρίδα, τη δική μας Πατρίδα, το δικό μας βιός και τη νοηματοδότηση της δική μας ύπαρξης.
Και οι ξεπουλητάδες παριστάνουν τους σωτήρες. Πρόδωσαν τη χώρα τους, παράδωσαν τα πάντα στους ξένους και επιδίωξαν να γίνουν οι χατζηαβάτηδες των αληπασάδων της ευρώπης. Μιας μικρής ευρώπης έρμαιο κάθε τυχάρπαστου και κάθε τυχοδιώκτη. Λάφυρο της πιο μεγάλης συμμορίας που υπήρξε ποτέ στον κόσμο αυτό. Και τα δικά μας ερπετά, τα γλοιώδη σκουλήκια, που σε άλλες εποχές, ούτε να τα πατήσεις δεν θα καταδεχόσουνα για να μη λερώσεις το παπούτσι σου, κάνουν το κουμάντο και παράδωσαν κάθε τι, που μπορούσε νάχει μια αξία σε αυτόν τον τόπο, στους διεθνείς αρχισυμμορίτες.
Απόγονοι των γερμανοτσολιάδων, κοινά λαμόγια του πεζοδρομίου, απατεώνες ολκής και τυχοδιώκτες, γλύφοντας και έρποντας αναρριχήθηκαν και μας εξουσιάζουν. Και τώρα με αλαξοκωλίες προσπαθούν να δείξουν ποιος είναι ο καλύτερος από δαύτους χατζηαβάτης. Ποιος δίνει τα περισσότερα σε μια πλειοδοσία εθελοδουλίας και στα ίσια προδοσίας κάθε ιερού και κάθε όσιου που θα μπορούσε να έχει τούτος ο λαός, ο τόσο προδομένος.
Το πύον που ξεχείλισε από το απόστημα έπνιξε όλη τη χώρα.
Και ήρθε η ώρα.
Η ώρα της Ανάγκης.
Της Ανάγκης που πρέπει να γίνει Ιστορία.
Γιατί δεν αρκεί το φιλότιμο, σε όσους έχει μείνει κάτι από αυτό. Χρειάζεται Αγώνας. Σκληρός και αδυσώπητος. Γιατί πίσω από το πύον που αναβλύζει και μας πνίγει έρχεται το αίμα. Και πρέπει να το σταματήσουμε με κάθε τρόπο.
Κι οι εκλογές, που θάρθουν τώρα, ή λίγο πιο μετά, δεν αρκούν. Χρειάζονται πολλά περισσότερα. Και χωρίς εμάς τους ίδιους τίποτα δεν πρόκειται να γίνει. Γιατί δεν αρκεί να φύγει η ντόπια ληστοσυμμορία. Χωρίς εμάς, το ίδιο θα συμβεί με αυτούς που τώρα περιμένουν στη σειρά τους να αναλάβουν. Κι ίσως πολύ χειρότερα, αφού δεν αμφισβητείται η μήτρα του κακού.
Αν δεν κλείσει οριστικά η προδοσία, αν δεν πέσει το ίδιο το καθεστώς της ξένης κατοχής, τότε πίσω από το πύον, έρχεται το Αίμα. Κι αλλοίμονο σε αυτούς που κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου