Κοκορομαχίες και ...σκυλοκαβγάδες χωρίς ουσία.

Πρεμιέρα σε σκηνικό πόλωσης στη Βουλή.

του Δημήτρη Κυπριώτη

Τα συστημικά ΜΜΕ θέλουν ντε και καλά να μας πείσουν για σκηνικό πόλωσης που έχει στηθεί από χθες στη Βουλή, με την ευκαιρία της διαδικασίας ψήφου εμπιστοσύνης στην υποτιθέμενη κυβέρνηση.

Στην πραγματικότητα όμως, αυτό που συμβαίνει από χθες που ξεκίνησαν οι αγορεύσεις των εισηγητών, δεν είναι τίποτα παραπάνω από αυτό που συμβαίνει χρόνια τώρα σε παρόμοιες διαδικασίες.

Οι "μονομάχοι" που πάντα συμβαίνει να υπάρχουν στα παιχνίδια αυτά και είναι δύο, δείχνουν ότι   δήθεν "κονταροχτυπιούνται", υποστηρίζοντας ο κάθε ένας τα δικά του επιχειρήματα.  Αν όμως κανείς κοιτάξει λίγο καλλίτερα και χωρίς  κομματικούς φακούς και παρωπίδες, θα διαπιστώσει ότι ως προς την ουσία των θεμάτων, δηλαδή της κυρίαρχης...
πολιτικής, αμφότεροι λένε ακριβώς τα ίδια, με μόνη τη διαφορά ότι οι μεν ισχυρίζονται ότι θα τα εφαρμόσουν καλλίτερα από τους δε και αντίστροφα.

 Εδώ όμως το θέμα, δεν είναι να ακούσουμε το πως θα εφαρμοσθεί καλλίτερα η ίδια η πολιτική, δηλαδή αυτή της τρόικας και των δανειστών, ούτε το περιβάλλον, αυτό της ΟΝΕ, μέσα στο οποίο θα εφαρμοσθεί. Το θέμα είναι να δούμε και να ακούσουμε,  αν υπάρχει διαφορετικός δρόμος από αυτόν που ακολουθείται και αν αυτός είναι βατός και μπορεί να φέρει καλλίτερα αποτελέσματα για την Πατρίδα και τους Έλληνες.

Δυστυχώς όμως αυτό, ούτε το ακούσαμε ούτε θα το ακούσουμε τις επόμενες ημέρες, γιατί το σκηνικό είναι ήδη στημένο και μάλιστα  σε απόδοση ποδοσφαιρικής συνάντησης.

Ας δούμε λοιπόν το τι έγινε χθες:

 Η ατμόσφαιρα χρωματίστηκε από τη "σφοδρή" σύγκρουση του εισηγητή εκ μέρους της κυβέρνησης, υπουργού Υγείας Μ. Βορίδη, (όχι δεν κρατούσε αυτήν τη φορά τσεκούρι, όπως έκανε άλλες εποχές) και του πρώτου ομιλητή από πλευράς της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γ. Δραγασάκη (υπεύθυνου οικονομικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ, με τις απίθανες εβδομαδιαίες δηλώσεις του περί του τρόπου αντιμετώπισης του χρέους), όπως επίσης και το φραστικό επεισόδιο που είχε ο τελευταίος με τον υπουργό Επικρατείας Δημ. Σταμάτη, για τα γνωστά θέματα της συναλλαγής της κυβέρνησης με επιχειρηματικούς κύκλους, άνευ ονομάτων φυσικά, για να δίνεται η ευκαιρία του σκυλοκαβγά και να μετατίθεται έτσι η συζήτηση από τα ουσιώδη, σε άλλα θέματα.

Και όλα αυτά,  σαν μία  πρόγευση της αντιπαράθεσης που θα επακολουθήσει μεταξύ των κυρίων μονομάχων Αντ. Σαμαρά και Αλ. Τσίπρα, με την οποία θα κορυφωθεί η κοινοβουλευτική συζήτηση, πριν από την προγραμματισμένη για αύριο τα μεσάνυχτα ονομαστική ψηφοφορία.

Βέβαια υπήρξαν και αξιόλογες τοποθετήσεις από τη μεριά ανεξαρτήτων βουλευτών, όπως αυτή της κ. Ραχήλ Μακρή, που γίνεται προσπάθεια υποβάθμισής της  από τα "μεγάλα" ΜΜΕ.

Τα πράγματα όμως είναι απλά και δεν χρειάζονται ιδιαίτερα λόγια για να καταλάβει και ο πλέον αδαής πολίτης περί τα πολιτικά, ότι: αν η αξιωματική αντιπολίτευση και γενικότερα η αντιμνημονιακή αντιπολίτευση, ήθελε να πετύχει του σκοπού της και να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές, για να μπορέσει επιτέλους να αναπνεύσει ο λαός από όσα υποφέρει, η κύρια επιλογή που θα έπρεπε να είχε κάνει προ πολλού, θα ήταν αυτό που συνιστάται από αρκετές πολιτικές δυνάμεις που βρίσκονται εκτός κοινοβουλίου, να σηκωθεί και να εγκαταλείψει τα έδρανα και μαζί με το λαό να οργανώσει έναν ανένδοτο αγώνα, μέχρι τελικής εξόντωσης αυτού του καθεστώτος.

Και επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ τυχαίνει να είναι η μεγαλύτερη κοινοβουλευτική δύναμη της αντιπολίτευσης, οφείλει να πάρει πρώτος αυτήν την πρωτοβουλία.

Αν  δεν μπορεί όμως να κάνει αυτό το τόσο απλό αλλά και τόσο αποτελεσματικό, που μπόρεσε και το έκανε σε άλλες εποχές η Ένωση Κέντρου, τότε τι έχει να περιμένει αυτός ο λαός πέραν από την εξαφάνισή του;

Και τι νόημα έχουν τα καλέσματα του ΣΥΡΙΖΑ για συγκεντρώσεις, όταν ο ίδιος "ταμπουρώνεται" στην ασφάλεια του κοινοβουλίου, ακολουθώντας τη γνωστή τακτική του ώριμου φρούτου;

Δεν αρκεί η εμφάνιση των βουλευτών του με πανό έξω από τη Βουλή και στη συνέχεια μετά την επίδειξη, η αναδίπλωσή του και η επιστροφή και πάλι στα ενδότερα,  μέχρι την επόμενη σκηνική τους εμφάνιση!

Φτάνει πια το έργο αυτό πάλιωσε!