Μαζική παράκρουση!!!

του Γιώργου Χαλιμούρδα

Το φαινόμενο της BAROUFUCKIADAS που εξελίσσεται τείνει να πάρει χαρακτηριστικά μαζικής παράκρουσης με το συνεχές σιγο-ντάρισμα των Μέσων Μαζικής Παράκρουσης και των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης. Παράλληλα με το φαινόμενο της Συριζιάδας, τώρα παντού υπάρχει κι ένας Βαρουφάκης… με τζιν, πουκάμισο έξω, χωρίς γραβάτα, με φούξια φάκελο και… σαρδόνιο χαμόγελο, ένας μάγκας που κάτι θα κάνει, κάτι θα γίνει και θα μας σώσει!!!

Μήπως όμως πρέπει να αναρωτηθούμε όλοι πού τελικά βρίσκεται η ουσία των πραγμάτων; Μήπως τελικά η ουσία βρίσκεται στο τι φοράει ο Βαρουφάκης, στο τι του είπε ο άστεγος ισπανός μεταφραστής off the record στον ίδιο, όπως μας διαμήνυσε με μελοδραματικό στόμφο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μήπως τελικά η ουσία βρίσκεται στην «καταπληκτική» φωτογραφία που ανέβασε ο Βαρουφάκης, όπως διαλαλεί άκουσον άκουσον το Χωνί (!!!), μήπως στην πανέμορφη γυναίκα του και στην κόρη του, μήπως στο «ουάου» απέναντι στο Ντάισελμπλουμ, αλήθεια, αδέρφια εκεί βρίσκεται η ουσία;

Γιατί, να είστε σίγουροι πως όλα τα παραπάνω ποσώς ενδιαφέρουν έναν πατέρα άνεργο...
που δεν μπορεί να εξασφαλίσει τα βασικά για την οικογένεια του, έναν πατέρα που έχει δει τον γιό του να πηγαίνει στα ξένα γιατί δεν έβρισκε δουλειά, έναν πατέρα που τον πνίγουν τα χρέη και δεν ξέρει τι να κάνει, έναν πατέρα που αυτοκτόνησε ο γιός του από απελπισία, έναν πατέρα που δεν μπορεί να αποπληρώσει το σπίτι του και κινδυνεύει να μείνει στο δρόμο, έναν μαγαζάτορα που δεν μπαίνει πελάτης όλη μέρα, που τον έχουν πνίξει τα χρέη, που δεν μπορεί να σηκώσει κεφάλι, έναν ηλικιωμένο που δεν του φτάνει η σύνταξή του να πάρει τα φάρμακά του, ένα νέο που νοιώθει εγκλωβισμένος χωρίς καμία προοπτική σε αυτό εδώ το τόπο. 

Η ουσία για όλους αυτούς τους συνανθρώπους μας βρίσκεται αλλού, αλλά πού να ανοίξεις κουβέντα… Μια αριστερή φίλη, μου είπε προσφάτως πως είναι αδύνατον να ανοίξει κουβέντα επί της ουσίας γύρω από τα πραγματικά πολιτικά γενόμενα στους φίλους της, γιατί τους έχει συνεπάρει η ΣΥΡΙΖΙΑΔΑ και η BAROUFUCKIADA.

Παρόλο που αντέδρασε υπέροχα, αριστοφανικά θα έλεγα, ο λαός μας με την καυστική του σάτιρα εναντίον των σαδιστών πρώην κυβερνώντων μας αμέσως μετά τις εκλογές, από εκεί και πέρα νομίζω ότι τα πράγματα έχουν ξεφύγει από την πραγματική τους διάσταση. Γιατί καλό είναι να πανηγυρίζουμε που «έδιωξε» την τρόικα ο Βαρουφάκης με αυτόν τον τρόπο, αλλά δεν πρέπει να μένουμε μόνο εκεί. Γιατί όλα αυτά που χάσαμε μέσα σε αυτή την τετραετία προϋποθέτουν σκέψη, σύνεση, προβληματισμό και προπάντων πίεση και μη συμβιβασμό, κάτι που δεν διαφαίνεται προς το παρόν. Γιατί η ουσία είναι η Δημοκρατία, η Δικαιοσύνη, η Αξιοπρέπεια και η Ευημερία αυτού του τόπου που βιάζονται βάναυσα στους καιρούς μας. Και όλα αυτά τα έχουμε χάσει, ή δεν τα είχαμε ποτέ. Και για να τα κατακτήσεις αυτά πρέπει να τα προάγεις, μέρα με τη μέρα, βήμα το βήμα, να τα διεκδικείς, να αγωνίζεσαι γι’ αυτά, να πιέζεις. Γιατί όποιος πιστεύει ότι θα μας τα χαρίσουν έτσι απλά με λίγη μαγκιά, κοιμάται τον ύπνο του δικαίου. Και όλα αυτά αναδεικνύονται και προάγονται με το λόγο, τη λογική και όχι την φασίσουζα φίμωση της κριτικής και του αντίθετου πολιτικού λόγου.

Είναι δυνατόν, στη χώρα που γέννησε το λόγο, που στη γλώσσα της ο λόγος σημαίνει σκέψη και ομιλία μαζί, να σιωπήσουμε; Δεν πρέπει να σκεφτόμαστε, να κρίνουμε, να καυτηριάζουμε τα λεγόμενα, τα τεκταινόμενα της εκάστοτε κυβερνητικής εξουσίας; Οφείλουμε να λέμε ό,τι σκεφτόμαστε, όπως το σκεφτόμαστε, αντίθετα με τη φασίζουσα λογική μιας κατεστημένης τάξης πραγμάτων, ενός συμπλέγματος μέσων μαζικής ενημέρωσης, ενός βόρβορου που «προάγει» την ασύδοτη ελευθερία που όμως… απομονώνει και αποκλείει οποιαδήποτε διαφορετική φωνή.Οφείλουμε να κρατήσουμε το κεφάλι μας ανοιχτό, άσχετα αν συμφωνούμε ή όχι. Αλλιώς χαθήκαμε.

Η εβδομάδα προσαρμογής της νέας κυβέρνησης τελείωσε. Τα έως τώρα δείγματα μας κάνουν να διερωτηθούμε για πράγματα ουσίας πλέον. Κι εγώ θα σταθώ σε μερικά δείγματα γραφής που περνάνε στα ψιλά.

Για παράδειγμα η κωλοτούμπα σχετικά με την απόφαση του Υπ. Εξ. Κοτζιά να συνυπογράψει τις κυρώσεις της Ε.Ε. εναντίον της Ρωσίας. Κωλοτούμπα γιατί, ενώ βγήκε λάβρος εναντίον της Ε.Ε. κατά των κυρώσεων στη Ρωσία (γεγονός που κοινοποιήθηκε σε όλους τους Έλληνες από το σύστημα), μετά από 24 ώρες… την συνυπέγραψε με κάποιες λεκτικές τροποποιήσεις (γεγονός που το μάθαν παρά ελάχιστοι Έλληνες…). 

Για παράδειγμα η πρόσληψη της εταιρείας Lazard από το Βαρουφάκη, ως σύμβουλο για το χρέος, την οποία την είχε και η προηγούμενη κυβέρνηση με αποτέλεσμα το περίφημο PSI που διέλυσε ασφαλιστικά ταμεία, μικροομολογιούχους και μας πρόσθεσε τελικά περισσότερο χρέος από ότι είχαμε πριν (τη στιγμή μάλιστα που προσωπικά ο σημερινός Πρωθυπουργός είχε καταγγείλει την επιλογή Lazard της τότε κυβέρνησης με επερώτηση του στην προηγούμενη βουλή). Αλλά το εκπληκτικό είναι η αποστολή συγχαρητηρίων από το ΠΑΣΟΚ (!!!) προς την κυβέρνηση Τσίπρα για την επιλογή της αυτή. Για απάντηση στο ΠΑΣΟΚ είχαμε σιγή ασυρμάτου από την Κουμουνδούρου. Αυτό δεν μας χτυπά καμπανάκια άραγε;

Αλλά τα συγχαρητήρια δεν σταματούν εδώ. Όταν ο Άδωνης βγαίνει στο Χατζηνικολάου και περιγράφει την πρόταση του Βαρουφάκη για το χρέος ως φανταστική δεν μένετε άφωνοι; Όταν ο Στέφανος Μάνος, ταγός του νεοφιλελευθερισμού και του άκρατου Θατσερισμού εδώ και δεκαετίες βγαίνει και αρθρογραφεί υπέρ των επιλογών της κυβέρνησης και του Βαρουφάκη, δεν σας μπαίνουν ψήλοι στα αυτιά; Επίσης όταν βλέπεις δεξιές εφημερίδες και τον ΣΚΑΙ από λιβανιστήρια του Σαμαρά να γράφουν και να λένε κολακευτικά σχόλια για τη σημερινή κυβέρνηση και να ανοίγουν μέτωπο με τη ΝΔ, δεν σας κάνει να ανησυχείτε; Όταν μέσα μαζικής ενημέρωσης που ξέσκιζαν το ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά, τώρα είναι φιλικά μαζί του, φιλοξενώντας συνεχώς τα στελέχη του χαριεντιζόμενοι μαζί τους, σε ένα σκηνικό παντρέματος του σύγχρονου life style των ξεπεσμένων τηλεπερσόνων με την αριστερίστικη κουλτούρα, μήπως είναι λίγο περίεργο;

Ένα τέτοιο περιβάλλον πιστεύετε ότι θα αναδείξει το διχαστικό ρόλο του Βαρουφάκη την περίοδο των πλατειών; Ποιος άραγε θα θυμίσει στο «συνεπαρμένο» λαό ότι ο Βαρουφάκης δεν συνυπέγραψε το αίτημα για τον λογιστικό έλεγχο του χρέους, το οποίο ήταν πάνδημο αίτημα των πλατειών; Η Όλγα, ο Μπάμπης και ο Πρετεντέρης, να είστε σίγουροι αποκλείεται.

Άναυδος μένεις με τη δήλωση του Μπάμπη Παπαδημητρίου, του γνωστού Μπάμπη, ότι «μια κυβέρνηση της Αριστεράς που φροντίζει τις αγορές μ’ αρέσει πάρα πολύ και είμαι ενθουσιασμένος»!!!

Πέρα από αυτά το κυριότερο στο οποίο οφείλουμε να σταθούμε είναι η πρόταση Βαρουφάκη για το χρέος που σηματοδοτεί την ολική αλλαγή πλεύσης του ΣΥΡΙΖΑ γύρω από την προεκλογική ρητορική του και από τις συνεδριακές δεσμεύσεις του σχετικά με τη «διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους».  

Στους Financial Times, ο Βαρουφάκης είπε ότι η Ελλάδα δεν θέλει διαγραφή χρέους, αλλά «ανταλλαγή» του (menu of debt swaps), στο πλαίσιο μιας έξυπνης μηχανικής χρέους, η οποία προβλέπει ότι το χρέος που κατέχει η ΕΚΤ θα ανταλλαγεί με διηνεκή ομόλογα (perpetual bonds), για τα οποία η Ελλάδα θα πληρώνει μόνο (χαμηλούς) τόκους, χωρίς να αποπληρώνει τα κεφάλαια δανεισμού. Επίσης είπε πως το μεγαλύτερο μέρος του χρέους, που αφορά τον EFSF και τα κράτη-μέλη, θα ανταλλαγεί με ομόλογα με ρήτρα ανάπτυξης, που σημαίνει ότι δεν θα αποπληρώνουμε αν η ανάπτυξη δεν περνά το όριο του 3%. Χωρίς όμως να πει περισσότερες λεπτομέρειες της πρότασής του.

Ποιος πιστεύει ότι τα swaps δεν θα τα βρούμε μπροστά μας, γιατί εμείς ζούμε αυτά που ζούμε, γιατί να τα ζήσουνε όμως και τα παιδιά μας. Μια τέτοια επιλογή ενταφιάζει στην ουσία το δίκαιο αίτημα της διαγραφής χρέους, τη στιγμή που ο Βαρουφάκης δήλωνε ότι κάτι τέτοιο σημαίνει διαγραφή χρέους με άλλο όνομα!!! Με αυτή την πρόταση παρουσιάζεται ανάγλυφα μια απροκάλυπτη υποχωρητικότητα και η αποφυγή χάραξης κόκκινων γραμμών, η οποία βάζει τον πήχη πολύ χαμηλά, κάτι που προμηνύει ότι θα καταλήξουμε «σε μια από τα ίδια». Όταν σε εκβιάζουν απαντάς με αποφασιστικές κινήσεις και όχι τρία πουλάκια κάθονται¹.

Υποτιμάται η νοημοσύνη του Ελληνικού λαού, γιατί καλούμαστε και καλούνται και οι επόμενες γενιές να αποπληρώσουν ένα χρέος που ο ελληνικός λαός δεν το χρωστάει, γιατί δεν είναι λύση η διατήρηση της Πατρίδας μας σε αέναη υπερχρέωση, γιατί το χρέος αυτό είναι παράνομο, καταχρηστικό, επονείδιστο και επαχθές. Ο Ελληνικός λαός έδωσε εντολή σε αυτές τις εκλογές για οριστική απαλλαγή από την εποπτεία των τραπεζιτών και την δουλοπαροικία του χρέους, και όχι για αέναα δεσμά με αυτούς.

Και το κυριότερο που αποκρύπτεται είναι ότι χωρίς ανάπτυξη δεν μπορείς να μιλάς για εξυπηρέτηση του χρέους. Αλλά σκεφτείτε τούτο. Ποιος μπορεί να μας διαβεβαιώσει για ανάπτυξη μέσα στην Ευρωζώνη, που αποβιομηχάνησε τη χώρα, που κατέστρεψε την αγροτιά μας, που οδήγησε χιλιάδες συμπολίτες μας στην ανεργία, που οδήγησε στην καταστροφή της ραχοκοκαλιάς της ελληνικής οικονομίας που είναι οι μικρομεσαία επιχείρηση;

Και για να σας προβοκάρω, θέτω στην κρίση σας μια άποψη για το θέμα ενός:

«Πολλοί φίλοι μου ζήτησαν να γράψω την άποψή μου για τον τρόπο επίλυσης του χρέους της χώρας. Θα το κάνω, αλλά έμμεσα.

Θέλω λιγάκι να σας ιντριγκάρω και θα παρακαλέσω να βάλετε το μυαλό σας να δουλέψει:

Τι νομίζετε ότι ενδιαφέρει και ΣΥΜΦΕΡΕΙ τις Τράπεζες και τον χρηματοπιστωτικό τομέα εν γένει;

α) Να τους μειώσετε ένα χρέος π.χ. 250.000 € (του οποίου η δόση είναι π.χ. 1200 €/μήνα για 30 χρόνια) σε 100.000 € (480 €/μήνα επί 30 χρ)

β) να τους πληρώνετε συνεχώς μια ελάχιστη δόση (π.χ. 5 € /μήνα);

Η σωστή απάντηση είναι η β).

Και τώρα, τι νομίζετε ότι ΣΥΜΦΕΡΕΙ ΕΣΑΣ;

Αν απαντήσετε β) αυτό σημαίνει ότι δεν καταλαβαίνετε γρυ από το πως δουλεύει η οικονομία.

Και κάτι άλλο:

Όσοι ξέρουν μαθηματικά απαντούν β).

Όσοι ξέρουν οικονομικά απαντούν α).

Πιστεύω ότι μας συμφέρει το α). Αν επιλέξουμε το β) δεν αναιρούμε τίποτε από τη "λογική του συστήματος" αντιθέτως ενισχύουμε τον Χρηματοπιστωτικό τομέα που είναι ο απόλυτος υπεύθυνος που μας έφερε εδώ.»

Τη λύση μπορεί να τη δώσει ο Ελληνικός λαός αυτοπροσώπως στους δρόμους και στις πλατείες,απαιτώντας τη διαγραφή αυτού του χρέους. Κανείς άλλος δεν θα το κάνει για λογαριασμό του. Οι σημερινοί κυβερνώντες και ο Γιάνης οφείλουν να συνταχθούν με τη βούληση της ελληνικής κοινωνίας ειδάλλως…