Αδήριτη ανάγκη οι μονομερείς ενέργειες

του Θεμιστοκλή Συμβουλόπουλου

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, ανακοινώθηκε από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα «η άρση της εξαίρεσης για τα αξιόγραφα που εκδίδονται ή έχουν την εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου. Η απόφαση του ΔΣ της ΕΚΤ βασίζεται στο γεγονός ότι δεν είναι δυνατό να προβλεφθεί μια επιτυχημένη ολοκλήρωση του προγράμματος αξιολόγησης και ευθυγραμμίζεται με τους υφιστάμενους κανόνες του ευρωσυστήματος»

Η απόφαση αυτή της ΕΚΤ, φανερώνει με τον καλύτερο τρόπο τα ανύπαρκτα περιθώρια διαπραγμάτευσης της νέας ελληνικής κυβέρνησης. Το ευρωιερατείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την κυβέρνηση της Γερμανίας σε ρόλο επικυρίαρχου, δεν διστάζει να εκβιάσει με την απειλή της διακοπής της ρευστότητας την ελληνική κυβέρνηση, με στόχο την πλήρη αποδυνάμωση της όποιας διαπραγματευτικής ισχύος, όσο η θέση του ΣΥΡΙΖΑ παραμένει πιστή στα εντός πλαισίου της ευρωζώνης δεδομένα.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, παρ’ ότι κατάφερε με την ψήφο του ελληνικού λαού να...
εξοστρακίσει την πιο μισητή συγκυβέρνηση των τελευταίων χρόνων,  θρέφοντας ελπίδες στους πολίτες για καλύτερες μέρες,  πολύ γρήγορα θα αναγκαστεί, αν δεν θέλει να συγκρουστεί με τους δανειστές, σε οδυνηρό συμβιβασμό εις βάρος της συντριπτικής πλειοψηφίας Όμως ακόμα κι αν υποτεθεί ότι επιτευχθεί ένας αμοιβαίος συμβιβασμός όλων των πλευρών, αυτός δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα ουσιαστικό στην χώρα και τον λαό της.

Εξηγούμαι: Είναι καταρχήν σωστή η απόφαση της κυβέρνησης να μην δέχεται την αξιολόγηση του υπάρχοντος προγράμματος του μνημονίου, και να μην επιτρέψει ξανά στους τεχνοκράτες της  τρόικα να επιβάλλουν και να πιέζουν την ελληνική κυβέρνηση να εφαρμόζει μέτρα και πολιτικές λιτότητας.  Είναι εξοργιστικά απαράδεκτο όμως να υποτιμάται η νοημοσύνη μας, ζητώντας να αναβαθμιστεί η συνεργασία με τους θεσμούς της ίδιας της τρόικας, (ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ). Έτσι δεν μας είπε στην συνέντευξη Τύπου με τον κ. Ντάισεμπλουμ, ο κ. Βαρουφάκης; Τι ζητά δηλαδή ο υπουργός οικονομικών; Να νομιμοποιήσει την αποικιοκρατική κηδεμονία της χώρας και μάλιστα στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο που παρέχεται. Να σημειώσω εδώ ότι η χώρα μας είναι αποικιοκρατικά δεμένη σύμφωνα με τις Δανειακές Συμβάσεις του 2010 και 2011, απεμπολώντας την ασυλία της λόγω άσκησης εθνικής κυριαρχίας.

Οι δηλώσεις του πρωθυπουργού στο Bloomberg στην συνέχεια της συνέντευξης Βαρουφάκη, ότι «το τέλος της λιτότητας και επιστροφή σε μία αναπτυξιακή ατζέντα, σε καμιά περίπτωση δεν περιλαμβάνει τη μη εκπλήρωση των δανειακών μας υποχρεώσεων  απέναντι στην ΕΚΤ και στο ΔΝΤ» δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικές.

Κατανοώ την ανάγκη για δηλώσεις καθησυχασμού και αναζήτηση της αξιοπιστίας στα μάτια των αγορών, αλλά δεν κατανοώ πως «αριστερή» κυβέρνηση που διατείνεται ότι θα εκπληρώσει τις δανειακές της υποχρεώσεις στους τοκογλύφους, μπορεί να εξασφαλίσει και το τέλος της βαρβαρότητας στην χώρα μας. Αυτά δεν συνταιριάζονται. Αλήθεια ποιόν κοροϊδεύει; τις αγορές ή τον ελληνικό λαό;

Η πλήρης μεταστροφή του κ. Βαρουφάκη στο ζήτημα της διαγραφής του ελληνικού χρέους, με τις προτάσεις του για ανταλλαγή ομολόγων στο διηνεκές και δέσμευση για πρωτογενή πλεονάσματα στο 1.5%, ακόμη και αν αυτό σημαίνει πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα εφαρμόσει όλες τις προεκλογικές του υποσχέσεις για κοινωνικές δαπάνες. είναι εντελώς κενά περιεχομένου, και απέχουν παρασάγγας από τις ψηφισμένες δεσμεύσεις στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ.  Ακόμα και εάν γίνουν εν μέρει δεκτά, δεν αντιστοιχούν σε σταμάτημα της λιτότητας και αναστροφή της ελληνικής οικονομίας. Την περίοδο των παχιών αγελάδων, τότε που πετυχαίναμε 4 και 5% πρωτογενή πλεονάσματα, άνοιγαν στην οικονομία το πολύ 75.000 θέσεις εργασίας. Πόσα χρόνια υπολογίζει  ο κ. Βαρουφάκης να μας πάρει για να φέρουμε την ανεργία των 1.500.000 συνανθρώπων μας, σε ανεκτά επίπεδα με την ύφεση και τον αποπληθωρισμό που βυθίζουν τον τόπο μας; Πόσες γενιές υπολογίζει να επωμιστούν το παράνομο και καταχρηστικό χρέος που μας επιβλήθηκε;

Επίσης η πρόσληψη της εταιρείας διαχείρισης χρέους LAZARD, η οποία είναι αναμεμειγμένη με το ελληνικό PSI και πολλά σκάνδαλα στον χρηματοπιστωτικό τομέα ανά τον κόσμο, η πλήρης κάλυψη του αντιπροέδρου της κυβέρνησης κ. Δραγασάκη στην τράπεζα Πειραιώς, μετά την διαβεβαίωση στον κ. Σάλλα οτι η τράπεζα αποτελεί το μοτέρ της τραπεζικής μηχανής κάτι που εκλαμβάνεται ως πλήρη στήριξη των χειρισμών της Τράπεζα Πειραιώς, η τοποθέτηση του κ. Ρουμελιώτη στο ΤΧΣ, του ανθρώπου που βρισκόταν ως αντιπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ την εποχή της υπογραφής των δανειακών συμβάσεων, η διαβεβαίωση του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης κ. Κατρούγκαλου σε αντιπροσωπεία της ΑΔΕΔΥ ότι δεν θα υπάρξουν εργασιακές παροχές εντός του 2015, η έλευση οικονομικού επιτελείου των ΗΠΑ με επικεφαλής το πρώην στέλεχος της  Goldman Suchs και σημερινό αναπληρωτή υπουργό οικονομίας  Νταλίπ Σίνγκ, δείχνουν καθαρά το μέγεθος της υποκρισίας, που παίζεται για άλλη μια φορά και αφορά στο μέλλον του ελληνικού λαού.

Όσο διαπραγματευόμαστε με το πιο ακροδεξιό και ναζιστικού χαρακτήρα διευθυντήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσο δεν προτάσσουμε το συμφέρον της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού στην ανάγκη διαγραφής του δημόσιου και ιδιωτικού χρέους, όσο παραμένουμε στον ζουρλομανδύα που λέγεται ευρώ χωρίς την παραμικρή δυνατότητα άσκησης δημοσιονομικής ανεξάρτητης πολιτικής, τόσο περισσότερο θα συνειδητοποιούμε την αδήριτη ανάγκη για μονομερείς ενέργειες ως πραγματική αφετηρία για τον πλήρη απεγκλωβισμό από τις θηλειές που πνίγουν τον λαό μας.

Το ΕΠΑΜ με την μη συμμετοχή του στις εκλογές, ενίσχυσε την αδιαμφισβήτητη ανάγκη να ξεμπερδέψουμε με τους δοσίλογους. Γι’ αυτό και δεν διανοήθηκε να αφαιρέσει ούτε ίχνος από την δυναμική του εκλογικού σώματος προς αυτή την κατεύθυνση.  Δεν θα διανοηθεί όμως να αφήσει κανέναν και τίποτα να στερήσει από τον ελληνικό λαό το επόμενο και καθοριστικό βήμα πραγματικής χειραφέτησης, που θα οδηγήσει στην κοινωνική απελευθέρωση την εθνική ανεξαρτησία και την λαϊκή κυριαρχία.

*Το άρθρο αυτό γράφτηκε για το «ΧΩΝΙ» της περασμένης Κυριακής και γι’ άγνωστους λόγους δεν δημοσιεύτηκε