Όταν η Βουλή συμπεριφέρεται ως Καμόρα...

του Δημήτρη Καζάκη

Χθες, 25/2, η Βουλή απέδειξε για μια ακόμη φορά ότι συνιστά ένα γκέτο, μια οργανωμένη μαφία, μια Καμόρα, που προστατεύει ζηλόφθονα τα μέλη της με ένα ιδιαίτερο είδος ομερτά. Και ίσως να μην εκδηλώνεται πουθενά αλλού πιο καθαρά αυτή η ομερτά, παρά στις ψηφοφορίες για την άρση ασυλίας των βουλευτών.

Το ακαταδίωκτο των βουλευτών

Το Σύνταγμα ορίζει με βάση το άρθρο 62, παρ. 1 του Συντάγματος ότι "Όσο διαρκεί η βουλευτική περίοδος ο βουλευτής δεν διώκεται ούτε συλλαμβάνεται ούτε φυλακίζεται ούτε με άλλο τρόπο περιορίζεται χωρίς άδεια του Σώματος." Επομένως, αν ένας πολίτης κινηθεί δικαστικά εναντίον βουλευτή για αδικοπραξίες που δεν έχουν σχέση με την πολιτική του δράση, τότε ο Εισαγγελέας οφείλει -αφού εξετάσει την υπόθεση- να την στείλει στη Βουλή με αίτηση για άρση της ασυλίας του συγκεκριμένου βουλευτή.

Μάλιστα το άρθρο 83 του κανονισμού της Βουλής στην παρ. 1 ορίζει: "Oι αιτήσεις της...
εισαγγελικής αρχής για τη χορήγηση άδειας άσκησης ποινικής δίωξης κατά Bουλευτή, σύμφωνα με τα άρθρα 61 παρ.2 και 62 παρ. 1 του Συντάγματος, αφού ελεγχθούν από τον Eισαγγελέα του Aρείου Πάγου, υποβάλλονται στη Bουλή δια του Yπουργού Δικαιοσύνης και καταχωρίζονται σε ιδιαίτερο βιβλίο κατά τη σειρά της υποβολής τους."

Με άλλα λόγια, ο Εισαγγελέας που κάνει αίτηση άρσης της ασυλίας του βουλευτή, έχει διαπιστώσει ότι συντρέχει βάσιμος λόγος για την άσκηση δίωξης εναντίον του. Και μάλιστα το αίτημά του αυτό έχει ελεγχθεί από τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου πριν αυτό διαβιβαστεί στην Βουλή.

Τι γίνεται όταν τελικά το αίτημα φτάσει στη Βουλή; Σύμφωνα με το άρθρο 83 του κανονισμού προβλέπονται τα εξής:

2. Oι αιτήσεις αυτές, αμέσως μετά την υποβολή τους, παραπέμπονται από τον Πρόεδρο της Bουλής στην Eπιτροπή Kοινοβουλευτικής Δεοντολογίας του άρθρου 43A παρ. 1 περ. η΄.

3. Η Επιτροπή, αφού ακούσει τον Βουλευτή του οποίου ζητείται η άρση της ασυλίας, εφόσον αυτός το επιθυμεί και τον οποίο σε κάθε περίπτωση προσκαλεί προς τούτο ο Πρόεδρος της Επιτροπής τρεις (3) τουλάχιστον ημέρες πριν από τη συνεδρίαση της, ερευνά εάν η πράξη για την οποία ζητείται αυτή συνδέεται με την πολιτική ή κοινοβουλευτική δραστηριότητα του Βουλευτή ή η δίωξη, η μήνυση ή η έγκληση υποκρύπτει πολιτική σκοπιμότητα και σε αντίθετη περίπτωση εισηγείται την άρση της ασυλίας.

4. H Eπιτροπή δεν εξετάζει τη βασιμότητα της κατηγορίας κατά του Bουλευτή και συντάσσει σχετική έκθεση εντός της προθεσμίας που τάσσει το παραπεμπτικό έγγραφο του Προέδρου της Bουλής. Η έκθεση της Επιτροπής είναι αιτιολογημένη.

Με άλλα λόγια αν η αίτηση άρσης δεν συνδέεται με την πολιτική ή κοινοβουλευτική δραστηριότητα του βουλευτή και δεν υποκρύπτει πολιτική σκοπιμότητα, τότε η Επιτροπή οφείλει να εισηγηθεί την άρση της ασυλίας. Αυτό που δεν μπορεί να κάνει η Επιτροπή, αλλά και η ολομέλεια του σώματος που θα κρίνει τελικά το αίτημα της άρσης, είναι να κρίνει ή να εξετάσει τη βασιμότητα της κατηγορίας κατά του βουλευτή. Υποτίθεται ότι αυτό είναι δουλειά της δικαιοσύνης.

Ύποπτα τα κίνητρα πολίτη όταν μηνύει βουλευτή.

Στην Βουλή λοιπόν χθες έφτασε μετά από πολλά το αίτημα της Εισαγγελείας πρωτοδικών για άρση της ασυλίας του βουλευτή Σπυρίδωνος-Αδώνιδος Γεωργιάδη προκειμένου να ασκηθεί δίωξη εναντίον του. Το αίτημα αυτό έχει σχέση με μυνήσεις που έχει καταθέσει ένας πολίτης επ' ονόματι Αλαϊάδης Γεώργιος εναντίον του Γεωργιάδη για κατά συρροή παραβιάσεις της φορολογικής νομοθεσίας, για φοροκλοπή και φοροαποφυγή για χρόνια.

Ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών αφού έκρινε ότι υφίσταται αδίκημα σχημάτισε δικογραφία και αφού την έλεγξε ως όφειλε και ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, διαβιβάστηκε στη Βουλή με το αίτημα της άρσης ασυλίας προκειμένου να ασκηθεί δίωξη εναντίον του Γεωργιάδη. Πώς αντέδρασε η Επιτροπή Δεοντολογίας της Βουλής;

Στις 18-12-2014 συνεδρίασε η Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Κοινοβουλευτικής Δεοντολογίας παρόντων των Βουλευτών κ. Χρήστου Μαρκογιαννάκη (ΝΔ), Κυριάκου Βιρβιδάκη (ΝΔ), Βασιλείου-Νικολάου Υψηλάντη (ΝΔ), Ευαγγέλου Αποστόλου (ΣΥΡΙΖΑ), Χρήστου Γκόκα (ΠΑΣΟΚ), Μαρία Κόλλιας-Τσαρουχά (ΑΝΕΛ), Πολυβίου Ζησιμόπουλου (ΧΑ), Μαρίας Ρεπούση (ΔΗΜΑΡ), Σπυρίδωνος Χαλβατζή (ΚΚΕ) και Παρίση Μουτσινά (ΔΗΜΑΡ) και στη συνεδρίαση αυτή παρέστη κληθείς και ο Σπυρίδων-Άδωνις Γεωργιάδης, προκειμένου να εκθέσει τους ισχυρισμούς τους οποίους εξέθεσε και ζήτησε να μην γίνει δεκτή η αίτηση άρσης της βουλευτικής του ασυλίας.

«Στη συνέχεια η Επιτροπή δέχθηκε κατά πλειοψηφία με μία ψήφο "παρών" ότι στη συγκεκριμένη υπόθεση για την οποία ζητείται από την εισαγγελική αρχή η χορήγηση άδειας άσκησης ποινικής δίωξης κατά του Βουλευτού κ. Σπυρίδωνος-Αδώνιδος Γεωργιάδη συντρέχει η περίπτωση η προβλεπόμενη στην παράγραφο 3 του άρθρου 83 του Κανονισμού της Βουλής και προτείνει τη μη άρση της ασυλίας του». Δηλαδή συνδέεται με την πολιτική και κοινοβουλευτική δραστηριότητα του βουλευτή, ή υποκρύπτει πολιτική σκοπιμότητα. Και παρά το γεγονός ότι απαιτείται αιτιολογημένη έκθεση της Επιτροπής, δεν υπήρξε απολύτως τίποτε.

Δικαιολογίες για ηλιθίους αντί του προφανούς.

Στη συζήτηση της Ολομέλειας της Βουλής για το αν θα πρέπει να αρθεί η βουλευτική ασυλία του Γεωργιάδη ή όχι μίλησε ο Αντώνης Συρίγος από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο Γεώργιος Γεωργαντάς από τη ΝΔ και ο ίδιος ο εναγόμενος. Δείτε τι είπαν:

"ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΣΥΡΙΓΟΣ: Κύριοι συνάδελφοι, συνοψίζοντας, ο μεν καταγγέλλων ισχυρίζεται ότι ο Βουλευτής κ. Γεωργιάδης πρέπει να διωχθεί για φορολογικά αδικήματα που του καταλογίζει και γι’ αυτό ζητά η εισαγγελική αρχή την άρση της ασυλίας του. Ο δε καταγγελλόμενος αρνείται τις καταγγελίες. Ισχυρίζεται ότι ο καταγγέλλων έβαλλε εναντίον του με μοναδικό κίνητρο να κάνει ντόρο δηλαδή να αποκτήσει δημοσιότητα, προκειμένου να κατέλθει ως υποψήφιος περιφερειάρχης και να γίνει γνωστός στρεφόμενος εναντίον του επιδιώκοντας την πολιτική του δίωξη."

Η Επιτροπή, όπως ακριβώς και η Καμόρα προστατεύει τους "δικούς της" κι έτσι έκρινε ότι ισχύει ο ισχυρισμός του Γεωργιάδη.

"ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΑΝΤΑΣ: Όταν γίνεται η καταγγελία στον Εισαγγελέα, υπάρχει η διαδικασία που βλέπετε σήμερα. Υπάρχει η δημοσιότητα ενός ζητήματος, το οποίο βεβαίως έχει αρνητική χροιά για τον καταγγελλόμενο αλλά ταυτόχρονα δίνει μια δημοσιότητα στον καταγγέλλοντα. Αν ο καταγγέλλων είναι τριτοκλασσάτο στέλεχος κόμματος, αν έχει πολιτικές φιλοδοξίες, τις οποίες έχει αναγνωρίσει σε τηλεοπτική εκπομπή, αν ο στόχος του είναι να βγει σ’ αυτή την τηλεοπτική εκπομπή και να πει αυτές τις φιλοδοξίες του, αν συγχρόνως έχει κάνει τρεις καταγγελίες κατά του ιδίου Βουλευτή -ο οποίος τυγχάνει μεγάλης δημοσιότητας, οπότε όποια καταγγελία κατά του συγκεκριμένου Βουλευτή θα τύγχανε και μεγάλης δημοσιότητας για τον ίδιο- τότε έχουμε ξεκινήσει και έχουμε βρει το κίνητρο."

"Βεβαίως, ο κάθε πολίτης έχει το δικαίωμα της καταγγελίας οποιασδήποτε παράνομης πράξης ή μη νόμιμης ενέργειας διαπιστώνει και βεβαίως όταν το κάνει επωνύμως πρέπει να τύχει και συγχαρητηρίων, αλλά να το κάνει έτσι όπως πρέπει, στις αρμόδιες φορολογικές αρχές. Αν δεν βρει άκρη ή δεν έχει το αποτέλεσμα που νομίζει ότι πρέπει να βρει από τις αρμόδιες φορολογικές και ελεγκτικές αρχές, τότε, ναι, να κάνει την μήνυση στον Εισαγγελέα. Όμως, πολύ εύκολα κάποιοι -και νομίζω ότι ο καθένας από εσάς μπορεί αύριο να το υποστεί αυτό- επιλέγουν αυτήν την οδό, με προφανείς σκοπιμότητες."

Τον χαρήκατε τον κ. Γεωργαντά; Αν ο μηνυτής είναι πολίτης και τύχει να είναι τριτοκλασάτο μέλος κάποιου κόμματος, τότε πετάμε στο καλάθι των αχρήστων το αίτημα του εισαγγελέα, ο οποίος για να ζητά την δίωξη του βουλευτή έχει διαπιστώσει ότι υφίσταται αδίκημα. Πολύ περισσότερο δεν επιτρέπεται να επιδιώκει τη δημοσιότητα σε βάρος βουλευτή που κυνηγά με χίλιους τρόπους τη δημοσιότητα ο ίδιος.

Όπως καταλαβαίνεται δεν μπορεί κανένας πολίτης να μηνύσει, ή με άλλον τρόπο να επιδιώξει την δικαστική δίωξη βουλευτή, γιατί δεν πρόκειται ποτέ να αρθεί η ασυλία του. Πάντα θα ανακαλύπτουν πολιτικά κίνητρα του πολίτη κατά του βουλευτή και δίψα για δημοσιότητα σε βάρος του εθνοπατέρα.

Θυσία για τον κοινοβουλευτισμό ο Γεωργιάδης

Ο ίδιος ο Γεωργιάδης γκρίνιαξε ότι έχει καταταλαιπωρηθεί με την υπόθεση αυτή, η οποία είναι τελείως ανυπόστατη μιας και έχει όλα τα παραστατικά να το αποδείξει. Τότε γιατί δεν ζήτησε ο ίδιος την άρση της ασυλίας του, να ακολουθηθεί ο δρόμος της δικαιοσύνης ώστε να του δοθεί η δυνατότητα να αποδείξει περίτρανα την αθωότητά του; Γιατί ζήτησε να μην αρθεί η ασυλία του, ενώ υποτίθεται ότι διέθετε όλα τα ντοκουμέντα για να κατεδαφίσει τον διώκτη του;

Να πώς δικαιολογήθηκε ο ίδιος:

"ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Ο μόνος λόγος που ζήτησα να μην αρθεί η ασυλία μου, δεν είναι βεβαίως η ουσία της υποθέσεως η οποία είναι για μένα παντελώς αδιάφορη, αλλά διότι θα ήταν σαν να ανοίγαμε ένα παράθυρο και οποιοσδήποτε θα ήθελε να αποκτήσει δημοσιότητα, να κάνει μήνυση σε έναν Βουλευτή ή έναν Υπουργό για να τον βγάλουν τα κανάλια. Κατά τη γνώμη μου, κάτι τέτοιο δεν πρέπει να το κάνουμε γιατί θα ανοίξουμε μια κερκόπορτα. Περί αυτού και ό,τι θέλετε ψηφίζετε."

Έχετε ακούσει πιο άθλια δικαιολογία; Τι θέλει να μας πει ο κ. Γεωργιάδης; Ότι ενώ η υπόθεση του είναι παντελώς αδιάφορη, θυσιάζεται για τον κοινοβουλευτισμό; Δεν σκέφτεται το γεγονός ότι ο καθένας μπορεί να εικάσει ότι είναι ένοχος και γι' αυτό θέλησε να αποφύγει την δίωξη του Εισαγγελέα; Ή μήπως τον έπιασε ο πόνος και θέλει να κρατήσει ο ίδιος και οι συνάδελφοί του το μονοπώλιο του σούργελου στα κανάλια;

Με τον Χαϊκάλη πιο χυδαίο απ' όλους

Πάντως ο χειρότερος απ' όλους ήταν ο γνωστός Χαϊκάλης από τους ΑΝΕΛ. Δείτε ο αφιλότιμος με ποιόν τρόπο υπερασπίστηκε τον Γεωργιάδη.

"ΠΑΥΛΟΣ ΧΑΪΚΑΛΗΣ: Δεν είχα κανένα λόγο, κυρία Πρόεδρε, να πάρω το λόγο, αλλά θα τον πάρω και αυτήν τη φορά θα συμφωνήσω απόλυτα με τον Γεωργιάδη. Πρόκειται για ένα άτομο άνευ σημασίας και ο λόγος που έγινε η μήνυση είναι μόνο και μόνο για να γίνει γνωστός. Τον γνωρίζω. Είναι ένα πρόσωπο -να το επαναλάβω άλλη μια φορά- άνευ σημασίας και ο μοναδικός λόγος που έγινε αυτή η πράξη ήταν για να πάρει δημοσιότητα. Όσοι γνωρίζουν τις διαδικασίες της τηλεόρασης, ξέρουν ότι δεν μπορούν να υπάρξουν -ακριβώς όπως είπε ο κ. Γεωργιάδης- διαδικασίες τηλεοπτικού χρόνου, χωρίς να υπάρχουν παραστατικά. Είναι πραγματικά ένα μεγάλο ατόπημα αυτό το οποίο έγινε στη σημερινή διαδικασία, να ασχοληθούμε δηλαδή με έναν τέτοιο κύριο, κάτι που αν το ξέραμε από πριν, δεν θα είχε ασχοληθεί καν η Επιτροπή. Ευχαριστώ πολύ."

Με άλλα λόγια ο κ. Χαϊκάλης, αν καταλάβατε, δεν βρήκε φαιδρό μόνο τον μηνυτή της υπόθεσης Γεωργιάδη, αλλά και τον Εισαγγελέα Πρωτοδικών, αλλά και την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, που δεν μπόρεσαν ούτε καν να αντιληφθούν ότι η μήνυση δεν έχει κανένα άλλο περιεχόμενο εκτός από την προβολή του ενάγοντος. Είναι τόσο φαιδροί οι εισαγγελείς Πρωτοδικών και Αρείου Πάγου ώστε διαπίστωσαν αδίκημα, στοιχειοθέτησαν κατηγορία και κατόπιν διαβίβασαν τη δικογραφία στη Βουλή με το αίτημα άρσης της ασυλίας για να ασκηθεί δίωξη εναντίον του βουλευτή Γεωργιάδη για φορολογικές απάτες κατ' εξακολούθηση.

Βέβαια, η τοποθέτηση ειδικά του Χαϊκάλη δείχνει επίσης και το ηθικό ανάστημα του ανδρός. Άδραξε την ευκαιρία να καταφερθεί εναντίον του μηνυτή επειδή παλιότερα ανήκε στους ΑΝΕΛ και αποχώρησε. Έτσι εκδικείται η κομματική κόζα νόστρα όσους δεν μένουν αφοσιωμένοι σ' αυτήν.

Τελικά ποιοί είναι οι φαιδροί στην όλη υπόθεση; Οι Εισαγγελείς που έκαναν τη δουλειά τους; Ή οι βουλευτές που λειτούργησαν όπως ως μέλη της Καμόρα και προστάτευσαν έναν δικό τους για να μην ανοίξει η "κερκόπορτα" όπως είπε ο Γεωργιάδης, που θα επιτρέψει στον οποιοδήποτε απλό πολίτη να διώκει δικαστικά τους εθνοπατέρες μας;

Ψήφισαν συνολικά 224 Βουλευτές για την υπόθεση του κ. Σπυρίδωνος-Αδώνιδος Γεωργιάδη. Υπέρ της άρσεως ασυλίας ψήφισε 1 Βουλευτής. Κατά της άρσεως ασυλίας ψήφισαν 216 Βουλευτές. Ψήφισαν «ΠΑΡΩΝ» 7 Βουλευτές της ΧΑ. Μόνο ένας τόλμησε να ψηφίσει υπέρ του αυτονόητου. Όλοι οι άλλοι σαν μια καλή παρέα, έβαλε πλάτες ο ένας στον άλλο για να αποδείξουν ότι μόνο στις προφάσεις διαφέρουν. Αληθινή Καμόρα.