Ο απών λαός…

του Γιάννη Αθανασιάδη

Η αδυναμία εκλογής προέδρου από αυτή τη βουλή και η διάλυση της, ανοίγει πλέον τον δρόμο προς κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις που η διαδρομή και το τέλος τους, θα καθορίσουν την επιβίωση η όχι του λαού μας και της πατρίδας.

Όλα δείχνουν ότι στις επερχόμενες κοινοβουλευτικές εκλογές πρώτο κόμμα θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Σε κάθε περίπτωση είτε με αυτοδύναμη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είτε με συμμαχική κυβέρνηση, ακόμα και στην περίπτωση που οι εξελίξεις οδηγήσουν σε κυβέρνηση «εθνικού σκοπού», ο στραγγαλισμός της χώρας μας από την ευρωζώνη και η αδυναμία διαχείρισης του χρέους, θα οδηγήσει μαθηματικά σε πολιτική αστάθεια, κοινωνική αναταραχή και σε μετωπική αντιπαράθεση του λαού, με όποια κυβέρνηση προσπαθήσει να διαχειριστεί και να υλοποιήσει τις εντολές της ΕΚΤ και των Γερμανών.

Εδώ θα χρειαστεί μια πολιτική ρήξης που μέχρι τώρα τουλάχιστον δεν έχει δείξει ότι την διαθέτει ο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι αυτονόητο ότι και να αποφασίσει κάτι τέτοιο, δεν μπορεί να γίνει ...

χωρίς την ενεργή συμμετοχή του λαού. Όμως αυτό που δυστυχώς παρατηρούμε είναι ότι τα πολιτικά πράγματα σε αυτή τη χώρα εξελίσσονται με την πλήρη απουσία του λαού. Και βέβαια δεν νοείται ως λαός, ο ψηφοφόρος της πρώτης η της δεύτερης Κυριακής των εκλογών.

Έχει χαθεί η κινηματική συμμετοχή του λαού ως μοχλού στήριξης των κοινοβουλευτικών κόμματων, διότι ακριβώς ο λαός δεν ταυτίζεται πλέον με τα πολιτικά μορφώματα που συγκρούονται για την διαχείριση της εξουσίας. Όσο κι αν δημιουργείται η ψευδαίσθηση στα αυτιστικά κοινοβουλευτικά κόμματα εξουσίας ότι η (απελπισμένη) ψήφος του λαού, αποτελεί επικύρωση του συστήματός τους.

Εδώ λοιπόν έχουμε το σημείο αναφοράς, ως προς τις επερχόμενες εξελίξεις. Ο απών λαός που δεν είναι ανιχνεύσιμος στον κοινωνικό μας περίγυρο, θα αποτελέσει το μάγμα, που με την ολοκλήρωση της σύνθλιψης των κοινωνικών διαστρωματώσεων, όπως αυτή θα εξελίσσεται από τα μέτρα εκποίησης της ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας, τον περιορισμό των συνταγματικών του δικαιωμάτων, αλλά και την εξάντληση της ψυχικής και βιολογικής του ανοχής, θα εκραγεί, προκαλώντας μια εξεγερσιακή ανάφλεξη στη χώρα μας, που δεν θα έχει προηγούμενο, τουλάχιστον από την μετεμφυλιακή περίοδο και δώθε.

Εδώ η ανάγκη θα οδηγήσει την ιστορία αυτού του τόπου. Σε αυτήν την αποφασιστικής σημασίας για την χώρα μας περίοδο, είναι παραπάνω από επιτακτική η ανάγκη για συνεργασία εκείνων των λαϊκών δυνάμεων, που είναι προετοιμασμένες για την ρήξη και την ανατροπή, του ανυπόληπτου και απαξιωμένου πλέον συστήματος, ώστε να αποτελέσουν τον καταλύτη που θα μετατρέψει την ανεξέλεγκτη μάζα, σε οργανωμένο λαό, που θα μετατρέψει την εξέγερση σε Επανάσταση, με χρήση της υπέρτατης αυτής ισχύος του λαού, προς όφελος του.

Γι αυτό πριν είναι πολύ αργά, κόμματα, κινήματα, αλλά και προσωπικότητες πουαντιλαμβάνονται την αδήριτη ανάγκη, για αποδέσμευση της χώρας μας από την όλο και περισσότερο εκφασισμένη Ε.Ε., για την μονομερή διαγραφή του αποικιοκρατικού χρέους, την οικονομική απεξάρτηση της χώρας με την έκδοση εθνικού νομίσματος, την απονομή δικαιοσύνης σε όσους, παραβιάζοντας τα ανθρώπινα δικαιώματα του λαού μας, τον οδήγησαν σε μια ιδιότυπη γενοκτονία, και την δημιουργία νέου συντάγματος μέσα από μια συντακτική εθνοσυνέλευση,πρέπει να συμμαχήσουν σε ένα Παλλαϊκό Μέτωπο, υπερβαίνοντας τους ιδεοληπτικούς τους διαχωρισμούς, που θα οργανώσει στους δρόμους και τις γειτονιές το λαϊκό κίνημα, για να πετάξει στα σκουπίδια της ιστορίας το σάπιο πολιτικό προσωπικό και να απελευθερώσει την πατρίδα σπάζοντας τα δεσμά των Ευρωδυναστών.

Για μια ελεύθερη πατρίδα, με εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία και κοινωνική δικαιοσύνη.

Ας είναι η πιο θερμή μας ευχή για το 2015!